روايه حكايا لكاتبتها ايمان

بعدم فهم نعم
مجد مكررا ريحة لوحدك
ورد لا حاخد جواد معايا هو نفسه يتعرف على الناس اللى كنت شغاله معاهم وهما كمان عوزين يشوفوه
مجد للدرجه دى انتوا اصدقاء
ورد هو انا ليا غيره فى الدنيا
مجد ربنا يخليكم لبعض ثم قال مفاجأ اياها خلاص حعدى عليكم انا وامجد نخدكم معانا
ورد مش عوزة اتعبكم
مجد ولا تعب ولا حاجة انتوا كده كده فسكتنا واحنا ريحين مكان واحد يلا حروح اشوف شغلى
فندهته ورد أستاذ مجد
نعم
هو انت يعنى حتقول لشاهى انت عرفتنى ازاى
فأجاب بحزم لا
يتبع
مالك يا ورد قعده وحطه ايدك على خدك كده ليه
بكرة عيد ميلاد شاهى وهى عزمتنى انا وانت يا استاذ جواد وطبعا لازم نروح
طب ودى فيها ايه يعنى يخليكى تقعدى القعده دى وتشيلى الهم كده
اولا لازم اقدم لها هدية محترمه ثانيا لازمنا لبس يليق بمناسبة زى دى
اااه كده عندك حق تقعدى القعده دى بس اقولك محلولة
محلولة ازاى بقه يا فالح
احنا ننزل دلوقتى ونروح اى اتيليه نأجر منه بدله محترمه ليا واشيك فستان ليكى وانتى بقه تعملى احلى ميكاب وتسريحة محصلتش دا انتى احسن من احسن بيوتى سنتر فى الحاجات دى ام الهدية فحنختار حاجة بسيطة لكن شيك شاهى اكيد يهمها وجودك اكتر من الهدية انا من كلامك عنها حاسس انها بتعتبرك انتى وباقى الجروب بتاعكم ده اهل اكتر من مجرد ناس بيشتغلوا معاها
تعرف يا واد انت انا عوزة اعمل فيك ايه
ايه اوعى تكونى حترزعينى الم
طب يلا مستنية ايه ارزعينى ارزعينى
فى الموعد المحدد كان مجد وأمجد فى انتظار ورد
أيه يا عم جو انت نازل لوحدك امال فين ورد
لسه عماله تظبط فروحها البنات دى حاجة تخنق يا امجد أزيك يا أستاذ مجد
بخير الحمد لله ازيك انت يا جواد وبعدين اشمعنى يعنى أمجد مش بتقوله استاذ
اصل انا وامجد اصحاب اما حضرتك يعنى منشى
قال مجد مكررا ايه منشى
مال امجد على اذن جواد قائلا بهمس صلح اللى قولته ده بسرعة لحسن حتتنفخ
جواد سريعا منشى انا قولت منشى انا قولت اننا اسه مش صحاب
مجد بابتسامه لا والله
جواد ببر ائه صدقنى انا حكدب يعنى عليك طب اروح من ربنا فين
فاڼفجر مجد ضاحكا وهو يقول شكلك مشكلة فعلا زى ما بيقول عليك أمجد
فى هذه اللحظة ظهرت ورد على باب المنزل فسكت الجميع امام جمالها وتألقها الباهر
ورد ايه يا جماعة مالكم
جواد اتاخرتى كده ليه يا ورظ
ورد ادينى جيت اهو
جواد محدثا مجد وأمجد ايه يا جماعة مش حنمشى ولا ايه
فلم يجد منهم رد فزغد جواد أمجد قائلا مش حنمشى
أمجد بفزع اه اه حنمشى امال ايه يلا يا مجد حتسوق انت ولا اسوق انا
مجد بعد ان استعاد وعيه اه انا اللى حسوق يلا اركبوا
ركب الجميع مجد وامجد فى الامام وورد واخيها فى الخلف وأخذ أمجد وجواد يتحدثان ويتضاحكان طوال الطريق اما ورد ومجد فظلا صامتين ومن وقت لاخر كان مجد يلقى نظرة عليها فى المرأة التى امامه الى ان وصلا لمكان الحفل
سلمى ورد اخيرا وصلتى
نجلاء ايه الحلوة دى يابت
أروى مين الواد القمر ده
ورد ايه ايه ما تدونى فرصة ارد عليكم القمر ده يبقى الاستاذ جواد
سلمى انت جواد بقه دى ورد مش بتبطل كلام عن جواد عمل جواد قال جواد جواد جواد ازيك يا عم انا سلمى
جواد ازيك يا لومى أخبارك ايه
سلمى بضحك اوبااااا تصدق اول حد يدلعنى والله انت واد عسل
نجلاء اما انا بقه نجلاء
جواد اهلا نوجا وغمز لها بعينه تعرفوا انا جيت عشان اشوفكم انتوا الاتنين بالذات
سلمى ونجلاء معا اشمعنى
جواد اصلى عمرى ما شوفت توأم عشان كده كان نفسى اشوفكم انتوا بيعرفوكم ازاى من بعض
ورد بضحك لما تقعد معاهم شوية حتعرف لومى من نوجا اصبر انت بس
قالت اروى متصنعة الزعل طب ايه وانا مكنتش عاوز تشوفنى
جواد لا يا رورو اكيد برضو كنت عاوز اشوفك من كتر كلام ورد عنك
اروى بدهشه ايه ده عرفت انى اروى لوحدك
جواد طبعا دا انا اعجبك اوى
فضحك الجميع
سلمى لاااا الواد العسل ده حيقعظ معاى طول السهرة وامسكت يده ووضعتها فى ذراعها مثل العريس والعروس
تعالى نشوف لنا حته نقعد فيها عشان ناخد وندى مع بعض برحتنا
كده طب خدى النكته دى
أم بتقول لابنها تعرف ايه عن نيوتن قالها مين نيوتن ده فقالتله ما هو انت لو مركز فمذكرتك كنت عرفت مين نيوتن قالها طب انت تعرفى ايه عن خلود قالتلوه مين خلود دى قالها ماهو انتى لو كنتى مركزه مع جوزك كنتى عرفتى مين خلود
فاڼفجر الاثنان فى الضحك وتوالت النكات بينهما واندمجا معا تماما
وما ان تركت ورد نحلاء واروى لتذهب لتهنأت شاهى وتقديم هديتها لها تنبهت اروى ونجلاء من حديثهما على صوت شاب يقترب منهما قائلا
مساء الخير
فنظرتا معا للصوت ففزعت اروى ونجلاء معا وكادت اروى ان تفقد وعيها ولكنها تمسكت بنجلاء جيدا قيما قال الشاب بفزع
ايه فى ايه يا انسه هو