رواية العاصي بقلم الكاتبة ندى احمد
المحتويات
و هتروح اوضتها
عاصى تعالى هنا رايحة فين فهمينى الاول مش بكلمك ولا ايه
فيروز انا خاېفة يا عاصى انت مش مراعى ان ديه اول مرة فى حياتى بتعملنى كانى بنت من الشارع
عاصى اسف يا فيروز انا بس بغير عليكى وانا راجل و لازم تعرفى انى مش هسمح انك تكونى لغيرى
فيروز بدموع بعد اذنك انا رايحة انام
عاصى مسك ايديها خلاص يا روز اسف تعالى نقعد سوا شوية
فيروز خلاص مفيش حاجة حصل خير
عاصى خلاص يا روز تعالى نخرج
فيروز بجد بس انت لسه تعبان بلاش استريح
فيروز ده سؤال يا عاصى طبعا
عاصى ليه
فيروز انا مراتك و بحبك و انت كل حاجة فى حياتى مش عايزنى اخاڤ عليك اومال اخاڤ على مين
عاصى و انا يا فيروز
فيروز اتكسفت
عاصى تعالى نتفرج على فيلم سوا
فيروز ماشى
فيروز عملت فشار و شغلت الفيلم و قعدت جمبه على الكنبة
عاصى شغل فيلم ړعب و فيروز بقيت قاعدة خاېفة و قاعدة هتفكر هتنام ازاى خصوصا انها اصلا پتخاف تنام لوحدها فى الطبيعى خلص الفيلم
عاصى تيجى تنامى جمبى
عاصى بجد هتعرفى تنامى فى اوضتك
فيروز بقوة مزيفة طبعا هعرف
فيروز طلعت اوضتها و بتحاول تنام مسكت الفون شوية لاقيت حد باعت لها عقد جواز عرفى لعاصى و هند و ممسوح التاريخ منه
فيروز راحت أوضة عاصى
عاصى كنت عارف انك مش هتعرفى تنامى يا جبانة
فيروز مسكت الفون ايه ده يا عاصى فهمنى
عاصى بذهول مين بعتلك العقد ده
فيروز مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
عاصى و هو بينزل راسه ايوة صح
فيروز طلقنى
فيروز مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
راسه ايوة صح
فيروز طلقنى
عاصى فيروز العقد ده قديم و انا نسيت الموضوع ده موضوع قديم جدا اكيد هند اللى بعتته علشان تخرب علينا
فيروز و المفروض اصدق انت مشوفتش بتعملك ازاى فى المستشفى انا كنت بكدب نفسى بس خلاص كل حاجة اتكشفت و انت حتى مانكرتش بالعكس بتتكلم عادى جدا
عاصى لان زى ما بقولك موضوع قديم والله ملمستش ست من ساعة ما دخلتى حياتى يا فيروز
فيروز فجأة حسيت ان توازنها اختل و وقعت على الأرض ټعيط و هى من جواها مقهورة و كانت نفسها عاصى يقولها ان ده كدب و بتحاول تبان قوية بس اڼهارت فجأة
فيروز بانفعال ابعد عنى ابعد
عاصى و هو بيضمها اكتر والله يا فيروز بحبك و مفيش اى حاجة بينى و بين اى حد انا مش بشوف غيرك و لا عايز حد غيرك
فيروز فضلت ټعيط
عاصى و حياتى يا فيروز ما تعيطى
فيروز مش قادرة يا عاصى مش قادرة بجد
عاصى والله قطعت علاقتي بيها فى نفس اليوم يا فيروز والله و قطعت الورق بايدى
فيروز انا مش قادرة اتكلم
عاصى لاء مش هسيبك كده غير لما تنسى و تسمحينى
فيروز فجأة بقوة مزيفة خرجت من حضنه و بجدية تامة انا طلعة انام تصبح على خير
عاصى بص باستغراب من
تغيرها فجأة
تانى يوم الصبح عاصى فضل يدور على فيروز فى البيت
عاصى فيروز فيرووووز و خرج الجنينة لاقى فيروز قاعدة بتقرا فى كتاب و لابسة بنطلون قماش اسود و توب مبين نص بطنها و عملة شعرها كحكة و خصلات شعرها نازلة بعفوية و شكلها كان جميل
عاصى اتسمر مكانه من جمالها
فيروز فضلت تقرأ فى الكتاب كانه مش واقف
عاصى فيروز
فيروز رفعت راسها ببرود صباح الخير
عاصى صباح النور كنت بنادى عليكى كل ده مش سامعة
فيروز لاء مسمعتش فى حاجة كنت بتنده عايز حاجة
عاصى مالك يا فيروز متغيرة كده ليه
فيروز مالى ما انا زى ما انا اهو
عاصى لاء مش زى ما انتى
فيروز بصت فى الكتاب تانى و بدون اهتمام له عادى مش انا بس اللى بتغير انت كمان اتغيرت
عاصى بص على اسم الكتاب فطس من الضحك اسم الكتاب الچريمة الكاملة
عاصى ناوية يا فيروز
فيروز انا ابدا انا باخد فكرة بس و بعدين خلى بالك كانت طالعة موضة من قريب مسمعتش عن اللى قطعت جوزها و نسيت الصوابع تحت السرير
عاصى صوابع ايه يا فيروز انتى هتخلينى اخاڤ انام معاكى فى نفس
متابعة القراءة
